Loading...
 

Przykłady równań różniczkowych wykorzystywanych w naukach przyrodniczych


Model maltuzjański. W biologii ważnym problemem jest określenie dynamiki populacji bakterii.
Otóż: niech \( P(t)\ge 0 \) oznacza liczebność populacji w chwili czasu \( t \). W sytuacji, gdy zasoby pokarmowe są nieograniczone, liczebność populacji w chwili \( t+\Delta t \) w dobrym przybliżeniu opisuje wzór

\( P(t+\Delta t)= P(t)+ k\,P(t)\,\Delta\,t, \)

gdzie \( k \) jest stałą. Równość tę można przedstawić w postaci

\( \frac{{}P(t+{}\Delta t) - {}P(t)}{{}\Delta t}= kP(t). \)

Dokonując w powyższym równaniu przejścia granicznego

\( \lim\limits_{\Delta t \to 0}\frac{{}P(t+{}\Delta t) - {}P(t)}{{}\Delta t}=\frac{d{}P(t)}{dt}, \)

otrzymujemy równanie różniczkowe

\( \frac{d{}P(t)}{dt}=kP(t), \)

zwane modelem maltuzjańskim dynamiki populacji. Równanie to można przedstawić w postaci równości różniczek

\( \frac{d{}P}{{}P}=d\left( \log|P| \right)=k\,d\,t=d\left( k\,t \right). \)

dla \( P \neq 0. \) Całkując wyrażenie \( d\left( \log(P) \right)= d\left( k\,t \right) \)

(ponownie wykorzystujemy to iż równość różniczek implikuje 1 równość odpowiednich całek), otrzymamy równość

\( \log {|P|}= k\,t + {\tilde C}, \)

gdzie \( \tilde C\,\in\,R\, \). Kładąc \( \tilde C=\log{C},\,\,\, C>0 \) mamy

\( P=C\,e^{k\,t}. \)

Jednakże \( P=0 \) spełnia równanie ( 3 ), więc spełnia równanie ( 2 ) przy dowolnej stałej \( C\,\in\,R.\, \)
Faktycznie uzyskaliśmy nieskończenie wiele rozwiązań naszego problemu. Są one wyznaczone poprzez dobór dowolnej stałej \( C \) (zgodnie z sensem biologicznym rozwiązania, \( C\geq 0 \)). Całość rozwiązań można przedstawić na płaszczyźnie ( \( t,\,x \)), zwanej płaszczyzną fazową (zob. Rys. 1 ). W jaki sposób można interpretować wzór ( 3 )? Ewolucja populacji będzie zależeć od tego, jaka była liczebność populacji w chwili początkowej \( t_0 \).

Zadając wielkość \( P(t_0)=P_0 \) pozbywamy się niejednoznaczności, gdyż wykorzystując warunek

\( P(t_0)=P_0=C\,e^{k\,t_0}, \)

otrzymamy wzór

\( P(t)={P_0}\,e^{k(t-t_0)}, \)

który już jednoznacznie określa ewolucję takiej populacji, która w chwili \( \,t_0\, \) liczyła \( \,P_0\, \) bakterii
2

Graficzna reprezentacja zbioru rozwiązań równania (2), odpowiadających różnym wartościom parametru {OPENAGHMATHJAX()}C\geq\,0{OPENAGHMATHJAX}, na płaszczyźnie fazowej {OPENAGHMATHJAX()}(t,\,x){OPENAGHMATHJAX}
Rysunek 1: Graficzna reprezentacja zbioru rozwiązań równania (2), odpowiadających różnym wartościom parametru \( C\geq\,0 \), na płaszczyźnie fazowej \( (t,\,x) \)


Przykład 2:


Dynamika punktu materialnego. Innym prostym przykładem jest równanie dynamiki punktu materialnego o masie \( m \). Drugie prawo Newtona daje następujący znany związek pomiędzy masą \( m \), siłą \( \vec F \) a przyspieszeniem \( \vec a \):
\( m\,\vec a=\vec F. \)

W przypadku jednowymiarowym wszystkie trzy wielkości są wielkościami skalarnymi. Oznaczamy je wówczas przez \( m,\,F,\,a. \)

Jeżeli założymy że \( F=0, \) to dostaniemy, po podzieleniu przez \( m\neq\,0 \), równanie

\( a=0 \). Jak wiadomo, przyspieszenie określa szybkość zmiany prędkości \( v \) punktu materialnego

w chwili \( t \), a jego precyzyjna definicja jest następująca:

(5)
\( a(t)=\lim\limits_{\Delta t \to 0}\frac{v(t+\Delta t)-v(t)}{\Delta t}=\frac{d\,v(t)}{d\,t}=v'(t). \)

Z kolei, prędkość \( v(t) \) określa się jako szybkość zmiany położenia przestrzennego \( x(t) \)

punktu materialnego:

\( v(t)=\lim\limits_{\Delta t \to 0}\frac{x(t+\Delta t)-x(t)}{\Delta t}=\frac{d\,x(t)}{d\,t}=x'(t). \)

Daje to zatem równanie

\( a=\frac{d}{d\,t}v(t)=\frac{d}{d\,t}\,\frac{d\,x(t)}{d\,t}=\frac{d^2\,x(t)}{d\,t^2}=0, \)

czyli \( \frac{d^2x}{dt^2}=0. \) Mamy więc w tym przypadku do czynienia z równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego. Równanie to całkuje się w dwóch krokach. Pierwszym krokiem jest całkowanie równania \( \frac{d\,v(t)}{d\,t}=0 \), które jest równoważne
równaniu \( d\,v=0*d\,t=0 \). Całkując je otrzymamy

\( v(t)=\frac {d\,x(t)} {d\,t}=C_1, \)

gdzie \( C_1 \) jest dowolną stałą całkowania.
Na drugim kroku wykorzystujemy to że z ( 6 ), wynika równość różniczek \( d\,x=d\,(C_1\,t) \),

która z kolei implikuje równość całek

\( \int{d\,x}=x=\int{d\,(C_1\,t)}=C_0+C_1\,t, \)

gdzie \( C_0,\,\,C_1 \) są dowolnymi stałymi. Zatem ruch jednowymiarowy punktu materialnego w przypadku braku sił

( \( F=0 \)) określa się wzorem

\( x(t)=C_0+C_1\,t, \)

\( C_0,\,C_1\,\in\,R. \)

Ważnym wnioskiem wynikającym z powyższego przykładu jest, że przy znajdowaniu rozwiązania równania \( d\,^2\,x(t)/d\,t^2=0 \),

które jest najprostszym skalarnym równania różniczkowego zwyczajnego rzędu 2, musieliśmy dwa razy zastosować procedurę całkowania i stąd w rozwiązaniu

( 7 ) pojawiły się dwie dowolne stałe. Należy więc założyć, iż w przypadku równania \( n \)-go rzędu

znalezienie rozwiązania będzie wymagać \( n \)-krotnego całkowania, a to z kolei wyprodukuje nam \( n \) dowolnych stałych. Domniemanie to jest jak najbardziej słuszne: prawdziwe jest następujące twierdzenie.

Twierdzenie 1:

Rozwiązanie ogólne skalarnego równania różniczkowego zwyczajnego rzędu \( n \) zależy

od \( n \) dowolnych stałych (tzw. stałych całkowania). Stałych całkowania jest dokładnie tyle, ile wynosi rząd równania.

Wróćmy teraz do rozwiązania ( 7 ), równania ( 6 ) i zadajmy sobie pytanie odnośnie jego praktycznego

wykorzystania w celu przewidywania położenia punktu materialnego w ruchu jednostajnym prostoliniowym. Otóż, żeby wyeliminować nieoznaczoności tkwiące w tym

równaniu w postaci dowolności stałych całkowania, musimy dodatkowo znać zarówno położenie \( x_0 \), w którym znajdował się

punkt materialny w chwili początkowej \( t_0 \), jak i prędkość \( v_0 \), z jaką punkt się

porusza. Daje to układ równań algebraicznych

\( x(t_0)=C_0+C_1\,t_0=x_0, \qquad x'(t_0)=C_1=v_0, \)

z którego możemy łatwo określić stałe \( C_0, \,\,C_1 \):

\( C_0=x_0-v_0\,t_0, \qquad C_1=v_0. \)

A zatem położenie w czasie \( t \) punktu materialnego spełniającego zadane warunki początkowe

\( x(t_0)=x_0, \qquad x'(t_0)=v_0 \)

jest jednoznacznie określone wzorem

\( x(t)=x_0+v_0 (t-t_0). \)

Przypisy

1. Teza ta jest poprawna tylko wówczas gdy po różne strony równości stoją funkcje tylko jednego argumentu, innymi słowami, zmienne się nie mieszają
2. Rozwiązanie ( 4 ) mówi nam, iż populacja bakterii rośnie z czasem w sposób wykładniczy. Prowadzi to do


wiadomego paradoksu: w skończonym czasie niewielka populacja bakterii rozrasta się do tego stopnia, iż pokrywa metrową warstwą kulę ziemską. Jest to związane

z założeniem o nieograniczonej bazie pokarmowej oraz braku czynników powodujących kurczenie się populacji. Oba te założenia nie są prawdziwe, niemniej jednak

równanie ( 2 ) jest użyteczne, gdyż opisuje poprawnie początkowe stadium rozwoju populacji, w którym 'walka' o pokarm oraz inne

czynniki powodujące spowolnienie wzrostu nie są jeszcze istotne. Bardziej realistycznym modelem uwzględniającym powyższe czynniki naturalnego spowolnienia

jest równanie postaci

(8)
\( \frac{d{}P(t)}{d\,t}=k\,\,P(t)\,\left(1- \frac{{}P(t)}{{}C_1}\right)=0, \)
zwane równaniem logistycznym.




Ostatnio zmieniona Środa 22 z Czerwiec, 2022 08:36:02 UTC Autor: Vsevolod Vladimirov
Zaloguj się/Zarejestruj w OPEN AGH e-podręczniki
Czy masz już hasło?

Hasło powinno mieć przynajmniej 8 znaków, litery i cyfry oraz co najmniej jeden znak specjalny.

Przypominanie hasła

Wprowadź swój adres e-mail, abyśmy mogli przesłać Ci informację o nowym haśle.
Dziękujemy za rejestrację!
Na wskazany w rejestracji adres został wysłany e-mail z linkiem aktywacyjnym.
Wprowadzone hasło/login są błędne.